Czy widziałeś kiedyś Anioła?

Chciałbym za recenzowaną książkę podziękować Pani Jolancie Wendland i Wydawnictwu Święty Wojciech  (kolejna pozycja pojawi się w najbliższym czasie. Jaka? Zapraszam ponownie do wpisu ze stosikiem  

(strona recenzowanej książki)

Czy jest choć jedna osoba, która nie spotkała nigdy motywu anioła? Te istoty pojawiają się praktycznie wszędzie: na kubkach, koszulkach, na porcelanowych podstawkach, w literaturze, sztuce, muzyce, a nawet w kinematografii. Od wieków pytano się o obecność aniołów, sprawdzano ile prawdy jest w opowieściach o nich, a prawdą jest, że prawie każdy kiedyś czuł pośrednio lub bezpośrednio obecność swego Anioła Stróża (wystarczy chwilę się zastanowić).

Świetną książką, która dostarcza wielu informacji na temat pochodzenia i obecności tych anielskich istot, jest pozycja niemieckiego pisarza Josefa Dirnbecka pt ,,Książka o Aniołach. O cudownych siłach, które nas chronią i prowadzą". Autor przytacza wiele przykładów zaczerpniętych z kultury masowej, a czasem stawia czytelnikowi podchwytliwe pytania i szuka ich odpowiedzi. Nie zanudza, bo pisze tak, jakby rozmawiał z odbiorcą. O jedno dba na pewno: aby czytelnik miał pozytywne wrażenia po tej lekturze. A osobie czytającej zapewne ta pozycja utkwi w pamięci na bardzo długo. Dlaczego? Odpowiedź jest bardzo prosta! Książka ta drąży, zatacza swe okrążenia wokół tematyki anielskiej i myśl autora płynie dalej. Nie jest to grube tomisko, z którego wylewa się wprost po kartach całe mnóstwo naukowych informacji, które czytelnik zapamięta tylko do czasu odłożenie tej książki na polkę. Myślę, że celem tej pracy jest to, aby spędzić miło czas i zgłębić swą wiedzę, ale w sposób ciekawy. Autor dzieli się swą mądrością, przytacza wiele opinii, cytatów i poglądów. Zostawia nam tak naprawdę ostateczną odpowiedź do analizy (choć bardzo często jest ona bardzo wyraźna). Pisarz dodatkowo uczy szacunku dla aniołów. To, co wyróżnia tę pozycję, to chyba nieschematyczność i oryginalna forma. Język jest tu tak stworzony, aby wdać się w polemikę z odbiorcą (sama treść także jest w tym stylu). I tak pomiędzy wieloma kwestiami jest i słynna dyskusja dotycząca tego, ile aniołów może zatańczyć na łebku szpilki. Pytanie dosyć kontrowersyjne, ponieważ dociekali nad nim największe autorytety naukowców, badaczy i to nie tylko średniowiecza. Ktoś, kto spotkał się z tym zagadnieniem (ja czytałem to pytanie w podręczniku w szkole średniej) wie zapewne, ile odpowiedź na nie przyprawiała domysłów i rozważań. Pisarz omawianej pozycji nawet snuje historię opowiadającą okoliczności powstania tego ,,problemu teologicznego". Wszystko to jednak nie jest pozbawione poczucia humoru, ironii i lekkiego słownictwa, zupełnie tak, jakby czytało się esej (o już wiem! Ta cała książka to taki jeden wielki esej). Oczywiście w tej pozycji nie mogło zabraknąć także świadectw bardzo wielu osób, które miały kontakt ze swym Stróżem (np. muzyk, który widział swego Opiekuna podczas kraksy samochodowej. Z pojazdu pozostała ,,harmonijka", a kierowcy nic się nie stało, oprócz kilku otarć; nie doznał szoku i jeszcze wydostał się z samochodu).

Autor bywa także ostrożny i przedstawia fałszywe dopatrywanie się tych istot, a robi to na przykładzie sławnych i głośnych przypadków. Pisarz nawet analizuje pewną niemiecką modlitwę – pieśń dla dzieci, i znajduje tam coś ciekawego. Z niektórych jego wywodów wynika słynne powiedzenie: ,,nie wszystko złoto, co się świeci". Trzeba jednak pamiętać, że książka ta nie jest typową rozprawą lub podręcznikiem do teologii. To przemyślenia, przypuszczenia, analiza konkretnych tekstów z różnych źródeł, ale wszystko to jednak poparte gruntowną wiedzą i mądrością, a także ogromem świadectw, historii i przykładów. Pozycja ta ogólnie mówiąc: ma formę dosyć luźną (ciekawą, coś przekazującą, momentami nawet kwestie ważne, istotne i dające pretekst do przemyśleń, ale głównie ukazującą lekkie pióro autora). Przeplata się tu jednocześnie wiele myśli i czasem któraś z historii jest opuszczona, zastąpiona innym przykładem, aby za kilka krótkich podrozdziałów znowu powrócić i błyskawicznie się pożegnać aż do końca danej części. Chaos? Nie, po prostu ciekawa konstrukcja i motywacja, aby czytelnik nie przerywał sobie i szedł dalej z niecierpliwością i chęcią uzyskania odpowiedzi.

Nie byłbym sobą, gdybym nie dopatrzył się gdzieś ,,mojego wieszcza literatury", czyli C.S. Lewisa (autora np. ,,Opowieści z Narnii"). Mojej radości nie było końca. Postanowiłem podczas lektury, gdy już było dosyć późno w nocy, że ,,na dziś" już koniec czytania, albo chociaż czas na chwilową przerwę. Postanowiłem sobie przekartkować książkę i przejrzeć sobie kilka kolejnych stron. Wpadło mi w oczy nazwisko wspomnianego pisarza. Taka niespodzianka i jeszcze opisana na kilka stron w kontekście istot anielskich z ,,Trylogii kosmicznej" Lewisa. Ja już dla tego faktu zastanawiałbym się nad wyborem tej pozycji. Ale oczywiście nie jest to jedyny powód. Książka jest wprost genialna i stanowi doskonałą rozrywkę dla intelektu, który każdego dnia jest atakowany przez masę ,,zaśmiecaczy". Czy ja tę książkę polecam? Musisz ją po prostu mieć!

----------------------
Zdjęcie okładki oraz logo pochodzą ze strony Wydawnictwa (link na górze posta)