wtorek, 19 lipca 2011

Gdy jeden kieliszek to już za dużo...

,,Raz obudził się zabrudzony w łazience. Nie pamiętał, jak się tam znalazł. Pamiętał tylko, że wcześniej dużo wypił. Innym razem zadzwonił późno wieczorem do kolegi, też księdza. Powiedział, że wsiada w samochód i zaraz do niego jedzie. Kolega wyczuł, że jest pijany. Kazał mu iść spać i przyjechać na drugi dzień. Tak zrobił" - takie właśnie świadectwo znajdujemy w książce ,,Wyznania księży alkoholików" Stanisława Zasady. Pozycja ta to zbiór kilku historii, przeplatanych tekstami opisującymi problem alkoholizmu wśród duchowieństwa. Ale właśnie! Czy księża też piją i czy mogą być uzależnieni?

Każda z tych historii opowiada o życiu konkretnego duchownego przepełnionym bólem, wstydem, ale i wewnętrznymi zmaganiami z tym, co początkowo było niby kontrolowane, będące tylko ,,jednym kieliszeczkiem", a co w rzeczywistości wymknęło się spod kontroli nie wiadomo kiedy. Wyznania te to fragmenty przeszłości i teraźniejszości, pomieszane ze sobą z narracją autora oraz wypowiedziami samych uzależnionych. Każdą z tych opowieści dzięki tej formie pochłania się (bo wiadomo, że najlepiej zawsze czyta się czyjeś historie, opowieści o życiu i najlepiej, gdy są to teksty pełne bólu, ale za to prawdziwości i głębi). Uzupełniają to już wspomniane wcześniej fragmenty o samym problemie, a więc: o alkoholizmie, uzależnionych księżach, miejscach pomocy chorym itp.

Obok wielu, jest tu historia Stanisława, dla którego przyznanie się do choroby stało się oczyszczeniem, wyzwoleniem z tych kajdan, ale i momentem, w którym zaczął leczenie. Jest też wyznanie ciągle za karę przenoszonego z parafii do parafii Pawła, czy opowieść o Mirku.
Pozycja ta pokazuje, że ksiądz też jest człowiekiem i ma swoje słabości, ale i wewnętrzne zmagania. To także żywi ludzie, od których często oczekuje się wyłącznie idealności. Bohaterowie tej książki walczą, ale i ciągle się poddają, mają zwątpienia i załamania swej silnej woli - ale bardzo często oni sami widzą ten problem, z którym nie potrafią sobie poradzić. Jest jedno główne przesłanie tej pozycji: to przestroga, aby nie popadać w nałóg poprzez topienie swych smutków w wódce. Alkoholik jest uzależniony do końca życia, tylko że może sobie pomóc wyłącznie wtedy, gdy sam o tym wie.

Piękne jest to, że wszyscy z przedstawionych tu ,,pacjentów" pomimo tej słabości i wiedzy o swej marności, nie zatracili całkiem swej wiary w Boga. Ta relacja czasem słabła, ale nie zniknęła. Niektórzy kapłani wiedzieli, że muszą przestać pić i zacząć dzielić się z ludźmi swym świadectwem. Bo można wiele mówić, ale własna historia najbardziej chyba działa na innych.

Wydawnictwo ZNAK poruszyło dosyć trudny temat, może uznawany za tabu, ale bez wątpienia nie kontrowersyjny. Bo to, co tak prawdziwe i zarazem pouczające, nie może budzić oburzenia. Alkoholik to przecież nie tylko odurzony mężczyzna bijący swą żonę na oczach płaczącej gromadki dzieci. To przede wszystkim człowiek chory, słaby wewnętrznie i nie dający sobie rady z życiem. Pozycja ta jest świetną przestrogą dla wszystkich – i dla tych już uzależnionych, ale i dla powtarzających sobie jak mantrę: ,,mnie to nie grozi" (i oby Bóg im tylko pomógł tego uniknąć, bo tak naprawdę nikt tego nie wie, dopóki nie przekona się na własnej skórze). ,,Wyznania..." ukazują, że ta droga do uzależnienia jest krótka, niezwykle prosta, a same skutki jakże bolesne. Przedstawienie problemu na przykładzie księży przybliża nas do ludzi, którzy także mogą zbłądzić. Czasem wystarczyłoby czyjeś słowo lub gest, a chorzy pozbyliby się problemu wcześniej. Ta pozycja uczy tolerancji, ale także przełamuje pewne tabu: ksiądz alkoholik występuje, żyje często obok nas, jest chory i jego stan nie jest tematem do szeptania sobie na ucho, ale jest realnym problemem, o którym trzeba rozmawiać głośno z samym poszkodowanym i zarazem chorym.

Pozycja ta jest o tyle ciekawa, że nie jest książką przegadaną, po której odłożeniu można rzec: ,,same bajery, ale co tu o życiu?". Pokazanie konkretnych ludzi, danych problemów, różnych początków, lecz tego samego rozwinięcia akcji - to jest jedyna skuteczna przestroga. Czasem kilka stron mocniej zadziała, niż jakieś podręczniki do psychologii uzależnień, czy toksykologii. Każda z historii to przestroga: ,,byłem zdrowy jak wy, a stałem się więźniem słabości". Na całe szczęście wyznania tu zawarte są uwieńczone ,,happy endem", ale wielu innych kolegów przedstawionych tu księży nie przeżyło. Ci tu po swym uzdrowieniu zaczęli misję mówienia głośno o problemie i leczenia innych uzależnionych, a ich choroba była tylko wstępem.

,, (...) Gdyby szukał dobrych stron tego, co się stało, powiedziałby tak:
-Błogosławieństwem jest to, że mogę pomóc innym ludziom.
-Że oczyścił się krąg osób, które nazywam przyjaciółmi.
-Najważniejsze, że rozmawiam z Bogiem jak w czasach seminaryjnych.
Po chwili:
-Albo jeszcze piękniej.
(...)
Nie pije od dziesięciu lat.
-Ale każdy dzień to walka".


Wnętrze książki oraz przykładowy rozdział są dostępne pod adresem strony Wydawcy.


UWAGA: PREMIERA KSIĄŻKI PRZYPADA NA 28 LIPCA 2011

Za egzemplarz recenzyjny dziękuję Pani Kindze Babiuch z Księgarni Gloria24.pl



--------------------
Cytaty pochodzą z:
1) S. Zasada - ,,Wyznania księży alkoholików", wyd. Znak, Kraków 2011

Zdjęcie okładki pochodzi ze strony Księgarni (link powyżej)

8 komentarzy:

  1. Temat dość kontrowersyjny i trudny, ale niestety bardzo częsty (chodź ukrywany przez władze kościelne), w mojej parafii było kilku księży z problemami alkoholowymi.

    Książka stoi na mojej półce i czeka w kolejce. Ciekawa jestem jakie będą moje wrażenia po lekturze.

    OdpowiedzUsuń
  2. U nas też był jeden taki ksiądz. Ostatnio jednak nie jest to aż tak ukrywany problem (czego dowodem są świadectwa księży opisanych w książce), ale jest to nadal tabu wśród parafian, a i głośno nie mówi się w danych kościołach. Niby wszyscy wiedzą, ale oficjalnie to nikt.

    Na pewno nie zawiedziesz się, bo bardzo ciekawie napisana ta książka. Szybko się pochłania zawarte tu treści, a świadectwa są bez wątpienia pełne głębi i prawdziwości.

    Pozdrawiam serdecznie i czekam na podzielenie się wrażeniami :)

    dp

    OdpowiedzUsuń
  3. Świetna recenzja! A książkę muszę przeczytać ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Dziękuję Melancholio :) A przeczytać musisz i to koniecznie (a na pewno nie zawiedziesz się).

    Pozdrawiam,

    dp

    OdpowiedzUsuń
  5. Mam nadzieję, że szybko zdobędę tę książkę. Bardzo lubię czytać tego typu prawdziwe historie. Są tematy, na które nie warto być zamkniętym i należy się z nimi zapoznawać. To jest jeden z nich.

    Pozdrawiam, Klaudyna.

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo ciekawie i interesująco przedstawiłeś swoje odczucia po przeczytaniu tej książki. Sama mam wielka ochotę zagłębić się w treść ,,Wyznań księży alkoholików'', więc koniecznie muszę się rozejrzeć za ta pozycją.

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo polecam ,,Wyznania...", ponieważ to książka wyjątkowa. Nie jest przepełniona zbędnymi treściami, a świadectwami przede wszystkim. Jeśli lubisz taką tematykę, to polecam serdecznie :)

    dp

    OdpowiedzUsuń
  8. Klaudyno, odpisuję dziś dopiero, ponieważ blog przerzucił mi komentarz Twój do SPAM-u (nie wiem czemu) i dziś to odkryłem.

    Warto przeczytać, bo książka naprawdę wyjątkowo napisana. Tu nie ma moralizatorstwa na przymus, bo czytelnik sam widzi czarno na białym, o co biega.

    Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego, dzięki za komentarz,

    dp

    OdpowiedzUsuń

Labels

Literatura religijna (54) literatura niebeletrystyczna (48) Literatura polska (45) Literatura brytyjska (40) C.S.Lewis (14) różne (14) Edukacja (13) Literatura amerykańska (12) literatura niemiecka (12) literatura francuska (10) J.R.R.Tolkien (8) Literatura włoska (7) Literatura rosyjska (6) F.Dostojewski (5) Poezja (5) Sz. Hołownia (5) życzenia (5) G.Greene (4) Jan Twardowski (4) Konkursy (4) A.Christie (3) J.Bergoglio (3) Jan Paweł II (3) R. Kapuściński (3) literatura argentyńska (3) papież Franciszek (3) Akcje (2) G.K. Chesterton (2) Literatura islandzka (2) M.R. Starr (2) S.Żeromski (2) Stosiki książkowe (2) W.Szymborska (2) Z. Nałkowska (2) literatura skandynawska (2) A. Flegg (1) A.Camus (1) A.Grün (1) A.Seweryn (1) A.Szyszkowska-Butryn (1) Anton Rotzetter (1) B.Ciecierska-Zajdel (1) B.Rzepka (1) C.Duriez (1) C.Miriano (1) C.Randall (1) Ch. Voegel-Turenne (1) Ch.Tolkien (1) David C. Downing (1) E.Mańko (1) E.Orzeszkowa (1) E.Schmitt (1) E.Stachura (1) F.D.Maria (1) F.Hadjadj (1) F.Kafka (1) G. Orwell (1) Grzegorz Sokołowski (1) H.Carpenter (1) H.Hesse (1) J. Bergh (1) J.B. Smith (1) J.Badeni (1) J.Conrad (1) J.Fesch (1) J.K. Stefansson (1) J.Maas (1) J.P.P. Gallagher (1) J.Spillmann (1) J.Stranz (1) J.Witko (1) Josef Dirnbeck (1) K.Minge (1) K.Paterson (1) K.Sobczyk (1) Katyń (1) Kominek (1) L.Dorobczyński (1) L.Fanzaga (1) L.Kołakowski (1) L.Staff (1) M.Batterson (1) M.Behrer (1) M.Clayton (1) M.Gogol (1) M.Grzebałkowska (1) M.Konik-Korn (1) M.Legan (1) M.Majdan (1) M.P. Kozlowsky (1) M.Prokop (1) M.Stanzione (1) Muzyka (1) N. Minge (1) O.Pötzsch (1) Ochrona środowiska (1) P. Mathieu (1) P.Coelho (1) P.Krzyżewski i J.Zjawin (1) P.Thompson (1) Paul L. Maier (1) Piotr Gąsior (1) R.Bonneau (1) R.Kusy (1) Renata Chołuj (1) S. Sturluson (1) S.Clément (1) S.I. Witkiewicz (1) S.Mostue (1) S.Wyspiański (1) Smoleńsk (1) T. Tomczyk (1) T.J.Craughwell (1) T.Müller (1) T.Virgo (1) Teatr(u) (po)Świata (1) U.Orlev (1) V.Hribernig-Korber (1) W.Golding (1) W.Gombrowicz (1) W.Nigg (1) W.Sikes (1) W.Strehlow (1) Wielkanoc (1) Wywiad (1) X i XI Muza - czyli co piszczy w filmie (1) Z.Herbert (1) Z.Kaliszuk (1) dramat (1) literatura irlandzka (1) literatura izraelska (1) zapowiedzi (1) święta (1)

Zegar odwiedzin