Przysiady i pompki dla mózgu. Poznaj techniki samorozwoju

W dobie mediów elektronicznych ciężko jest zapanować nad przepływającym przez palce czasem. Nie są to pseudo wynaturzenia domorosłego filozofa, ale niezaprzeczalny fakt. Ucząc się mamy ochotę "tylko na chwilę" zajrzeć na Facebooka, bo być może coś nas ominie. W rzeczywistości nie zauważamy, gdy jesteśmy kolejną godzinę "w plecy". Robiąc sobie przerwę w nauce włączamy telewizor. Dochodzi kolejna nieplanowana godzina spędzona na czymś, czego wcześniej nie zamierzaliśmy praktykować, a w konsekwencji rezygnujemy z wielu rzeczy, których mieliśmy się nauczyć, bo nie wyrobiliśmy z czasem. Przykre, ale prawdziwe. Ale czy cała wina leży po naszej stronie? Pewnie nie. Możemy jednak co nieco zmienić. Wystarczy trochę samozaparcia i chęci. Na samorozwój za późno nie jest chyba nigdy. Nie wychodząc z takiego założenia chciałem zajrzeć do książki Techniki samorozwoju dwójki psychologów: Natalii i Krzysztofa Minge.

Na lekturę wybrałem sobie z jednej strony dobry, a z z drugiej zły czas, bowiem zabrałem się za nią tuż po sesji. Po zdaniu wielu egzaminów nadeszły wakacje, czyli czas na znalezienie dla siebie odrobinę większej ilości czasu, niż podczas akademickich zajęć i prac związanych z kierunkiem studiów. Jednak wiele z zawartych w książce treści przydałoby się przed rozpoczęciem przygotowań do egzaminów. W środku bowiem ćwiczenia na koncentrację, rozluźnienie, poprawę pamięci, kreatywność, planowanie dnia nauki, uniknięcie pułapek związanych z rozproszeniem. Może dziwić tak duża ilość poruszanych tematów w obrębie niepozornej, bo zeszytowego formatu książki. W dodatku liczącej kilkadziesiąt stron ponad dwustu. Poradnik to taka mieszanka różnych tematów, pozbawiona jednak chaosu. Rozdziały czasem są bardzo krótkie, ale usystematyzowane, przejrzyste, poświęcone tym tematom, które w danej części muszą się znaleźć w konkretnym kontekście. Jest coś o technikach szybkiego czytania, znalazł się nawet sposób na przetrwanie nudnych wykładów, przyspieszenie tempa czytania, czy też rozwiązywania problemów i uczestniczenia w "burzy mózgów". Całości towarzyszą oczywiście ćwiczenia - ćwiczenia bardzo zróżnicowane. Niektóre wywołały na mojej twarzy uśmiech, ale nie dlatego, aby były słabe lub nieskuteczne. Mają sens, są dobre, ale mogą brzmieć trochę niepoważnie. Po przemyśleniu sprawy stwierdziłem, że w tym szaleństwie jednak jest jakaś metoda. Bo czy często cały sens nie leży w prostocie? Kojarzenie sobie cyfr z przedmiotami albo nauka trudnych słów (zarówno tych z języka polskiego, jak i obcego) na zasadzie skojarzeń, zbitek wyrazów, czy też wyobrażeń może wydawać się troszkę naiwna, ale nikt mi nie wmówi, że taki sposób jest nieskuteczny. Identycznie przyswajają wiedzę miliony ludzi, a więc metody jak najbardziej skuteczne i pomocne. Co więcej: sam zauważyłem, że wiele technik (czasem odrobinę zmodyfikowanych) wykorzystywałem w nauce, przy ćwiczeniu pamięci, koncentracji, technice usprawniania pracy mózgu, zanim poznałem tę książkę. Nawet przez chwilę się zastanowiłem nad tym, jak to możliwe. Odpowiedź była prosta: robiłem coś, ale nie zdawałem sobie z tego sprawy. Skąd mogłem wiedzieć, że mózg sam szukał najprostszych i najefektywniejszych dla siebie dróg aby zadbać o swoje "interesy". Wiele z tych metod pewnie wykorzystujemy nieświadomie, ale ich poznanie, posegregowanie, nazwanie umożliwi nam świadome zarządzanie nimi, skuteczniejsze wykorzystanie. To tak jak z obrazami impresjonistów: bez obycia ze sztuką mogą nam się podobać, będą oddziaływać na wyobraźnię, ale poznanie techniki, warsztatu twórcy, symboliki dzieła umożliwi pełniejsze wrażenia estetyczne, niż też przed zdobyciem wiedzy z zakresu sztuki.

Jeśli miałbym tę książkę podsumować krótko, powiedziałbym o niej, że to taki zbiór wszystkiego tego, co stanowi absolutną podstawę do efektywniejszej pracy naszego mózgu, a co za tym idzie: lepszego wykorzystania mechanizmów pamiętania, koncentracji, kojarzenia, czytania zarówno szybszego, jak i ze zrozumieniem. Samo przeczytanie jeszcze rewolucji nie uczyni, ale załączone ćwiczenia w pełni wystarczą, bowiem autorzy dając przykład zadania zachęcają do stworzenia samemu podobnych poleceń i wykonywania ich w wolnych chwilach. Tak jak piszą autorzy: nie ma wśród nad osób, które mają większe lub mniejsze predyspozycje, wszystko tak naprawdę zależy od nas, od naszego zaangażowania. Twórcy poradnika jasno zaznaczają, że praca, praca i jeszcze raz praca, i każdy z nas może wypracować idealną pamięć, czy też lepsze przyswajanie wiedzy. I ja autorom wierzę, bo są w tym przekonujący. Nie obiecują gruszek na wierzbie, ale realne efekty w zamian za odpowiednie zaangażowanie.

Za książkę dziękuję Wydawnictwu Samo Sedno